عملکرد فیزیولوژیک ماساژ سنگ گرچه از ۲۰۰۰ سال پیش در هند و چین از ماساژ سنگ با توجه به عملکرد پرانایی آن برای درمان بیماری ها استفاده می شد.
اما باید یادآور شویم که این روش ماساژ،تاثیرات فیزیکی بسیاری نیز دارد.
گرمای سنگ باعث :
افزایش جریان خون
در نتیجه بهتر شدن عمل رسانیدن اکسیژن،مواد غذایی،مواد معدنی و دفع مواد زاید رسوب کرده در ماهیچه ها می شود.
در نتیجه سبب :
باز شدن گرفتگی های ماهیچه ها، ترمیم بافت های آسیب دیده و فرسوده و انعطاف پذیری بیشتر آنها می شود.
این امر از نظر فیزیکی نتیجه چشمگیری دارد.
از طرفی دیگر با احساس گرمای سنگ در محل مورد نظر، توجه بدن به آن نقطه معطوف می شود.
شعور سلولی که تمامی سلول های بدن توسط آن به حیات خود ادامه می دهند.
ضمیر خودآگاه و ناخود آگاه فرد، دست به کار ترمیم بافت آسیب دیده می زنند.
ویژگی عملکرد فیزیولوژیک ماساژ سنگ
در کنار تاثیرات ذکر شده عملکرد فیزیولوژیک ماساژ سنگ ، در ماساژ سنگ از روغن های درمانی توی نا،آیورودا و یا آروماتراپی استفاده می شود.
با این روش نتیجه بس عمیق تری نسبت به روش های دیگر ماساژ در پی خواهد داشت.
زیرا گرمای حاصل از سنگ بسیار بیشتر از گرمای حاصل از ماساژ با دست است.
با افزایش جریان خون در محل و حرکات مالشی گواشا و یا سنگ های بازالتی و رودخانه ای روغن سریع تر جذب پوست می شود.
توسط جریان خون به تمام نقاط بدن و به خصوص نقاط مورد نظر می رسد که همانا منظور استفاده از این روغن هاست.
اثر روغن بر روی سنگ ماساژ
در تصاویر زیر سمت راست سنگ های ماساژ را پیش از استفاده از روغن و در تصویر سمت چپ همان سنگ ها پس از ماساژ با روغن دیده می شوند.
در این تصاویر اثر روغن بر روی سنگ ها به وضوح پیداست:
سنگ های مورد استفاده در ماساژ سنگ در دسته بندی های :
- ۳ تا ۴ اینچ
- ۲ تا ۲/۵ اینچ
سنگ های کوچک تر از ۲ اینچ که برای ماساژ صورت استفاده می شوند.
همیشه به آنها سنگ های بزرگ،متوسط و کوچک گفته می شود.
همچنین برای ماساژ بدن با سنگ به صورت مالشی از دو فرم بلند و گرد استفاده می شود.
در عملکرد فیزیولوژیک ماساژ سنگ ، از سنگ های بلند معمولا برای فشار نقطه ای (Pressure Therapy) و قسمت های کوچک و از سنگ های گرد برای ماساژ سنگ بیشتر مانند کمر و ران استفاده می شود.