اصول ماساژ آیورودیک ، عبارت سنسکریت آیورودا ترکیبی از دو واژه: Ayu(زندگی) و Veda(دانش) است.
ترجمه تحت الفظی آیورودا،دانش زندگی با شیوه درست است.
اصولش کاربرد جهانی دارد.
نحوه آموزش اصول ماساژ آیورودیک
کسانی که آرزوی زندگی شاد، سلامت و همراه با سرور را دارند می توانند از به کار بردن خرد آیورودا بهره مند شوند.
اصول ماساژ آیورودیک ، دانش آیورودیک در کتاب وداها گرد آوری شده، که پیشینه اش به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد.
طبق وداها،زندگی به عنوان تکامل اصول خلقت یا پراکریتی prakriti و بی شکلی و پوروشا Purusha در نظر گرفته می شود.
در واقع پراکریتی همان شاکتی یا مادر هستی است و پوروشا یا اصل پدر که غیر قابل تغییر است.
پراکریتی خالق تمامی اشکال در جهان هستی است.
تمام اشکال در حالت اولیه خود دارای سه گانا Ggunas یا اصل بوده که در تعادل کامل قرار دارند(ساتوا،راجاس و تاماس).
تاثیر متقابل گاناها بر یکدیگر موجب اختلال در تعادل آنها می شود.
به منظور بازاریابی تعادل از دست رفته فعالیت آغاز می شود،که نتیجه آن خلق جریان انرژی و اتر یا آکاش Akash است.
از آکاش،هوا و از هوا،آتش و سپس از آتش،آب و زمین به وجود می آید.
همزمان در طول فرآیند خلقت سه حوزه در حال شکل گیری است،مشتمل بر:حوزه روحی(آگاهی)،که توسط ساتوا خلق می شود.
حوزه قدرت که توسط راجاس خلق می شود و حوزه ماده که توسط تاماس به وجود می آید.
این ۵ عنصر به حوزه ماده تعلق دارند و آجرهای سازنده بدن انسان هستند.
سه دوشا (سرشت) و ۵ عنصر
در نظریه اصول ماساژ آیورودیک نظریه سه دوشا: واتا(باد)،پیتا(صفرا) و کافا(بلغم)،منحصر به آیورود است.
این سه دوشا تشکیل دهنده طبیعت شیمیایی هر موجود زنده است که توسط ۵ عنصر به شیوه زیر ساخته شده اند:
عناصر اتر و هوا(آکشا و وایا) از مزاج و واتا;آب و آتش(آگنی و آفا) از مزاج پیتا;آب و زمین(آپا و Prithvi) از مزاج کافا.
استخوانها،گوشت،پوست،اعصاب و مو به عنصر زمین مربوط اند.
نطفه،خون،چربی،ادرار،خلط(بلغم)،بزاق و مایع لنفی به عنصر آب تعلق دارند.
گرسنگی،تشنگی،دمای بدن،خواب،رخوت و بی حالی،هوش،عصبانیت،تنفر،حسادت و درخشندگی پوستبه عنصر آتش مربوط اند.
تمام حرکات شامل تنفس،بر انگیخته شدن طبیعی و عملکرد حسی و مکانیکی بدن،ترشحات و مدفوع و تغییر بافتها به عنصر هوا تعلق دارند.
عشق،دشمنی،خجالت،ترس و وابستگی خصوصیاتی است که با آکشا و اتر هویت می گیرند.
مزاج(Praktiri) هر شخص در زمان لقاح تعین می شود و در طول عمر فرد غیر قابل تغییر است.
محیط شیمیایی در زمان لقاح تخمک نقش مهمی را در پایه گذاری طبیعت روان-تنی فرد بازی می کند.
تاثیر متقابل فرد و محیط بر هم موجب عدم توازن مزاج می شود.
این عدم توازن و ویکریتی Vikriti یا عدم هماهنگی در مزاج (پراکریتی) فرد باز میگردد.